-
1 ciekawość
сущ.• любопытство* * *ciekawoś|ć♀ любопытство ň; любознательность;przez \ciekawość, z \ciekawośćci из любопытства; umierać z \ciekawośćci сгорать от любопытства
+ zaciekawienie* * *жлюбопы́тство n; любозна́тельностьprzez ciekawość, z ciekawości — из любопы́тства
umierać z ciekawości — сгора́ть от любопы́тства
Syn: -
2 ciekawość
-
3 ciekawość
-
4 ciekawoś|ć
f sgt curiosity- ciekawość czegoś curiosity about sth, interest in sth- z ciekawości a. przez ciekawość out of curiosity- z (czystej) ciekawośi spytam I’m just curious (that’s all)- zwykła zawodowa ciekawość plain professional curiosity- zaspokoić swoją ciekawość to satisfy one’s curiosity- obserwować coś z (rosnącą) ciekawością to observe sth with (growing) curiosity- reżyser podsyca ciekawość, nie zamierzając jej zaspokoić the director arouses our curiosity, without any intention of satisfying it■ umierać z ciekawości to be dying of curiosity a. dying to know- bez ciekawośi nie ma mądrości przysł. curiosity is the source of all wisdomThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciekawoś|ć
-
5 przeć
MED to pushprzeć na coś — to exert pressure on sth; ( w dół) to push sth down
przeć na kogoś, żeby coś zrobił — to pressure lub urge sb to do sth
* * *ipf.1. (= wywierać nacisk) push, force, press.2. (= skłaniać do czegoś) drive; ciekawość parła go do pójścia tam he was driven by curiosity to go there; przeć na kogoś (żeby coś zrobił) pressure l. pressurize l. urge sb (to do sth).3. (= zmierzać do czegoś) press forward, strive for; rodzice parli do ich ślubu parents urged them to get married, parents insisted on their getting married; przeć do czegoś push for sth; przeć naprzód press on; przeć przez tłum work l. push l. elbow one's way through the crowd.4. med. push.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeć
-
6 walcz|yć
impf vi 1. (w konflikcie zbrojnym, bezpośrednim starciu) [osoba, armia, państwo] to fight- walczyć na pięści to fight with one’s a. the fists- walczyć na miecze/noże to fight with swords/knives- walczyć mieczem/szablą to fight with a sword/sabre- walczyć przeciw(ko) komuś/czemuś to fight against sb/sth- walczyć z kimś o coś to fight with sb over sth- walczyć za ojczyznę a. w obronie ojczyzny to fight for one’s country- walczyć do końca a. do upadłego to fight to the bitter end- walczyli o odzyskanie niepodległości they fought for independence- walczące strony podpisały rozejm the belligerents a. belligerent states signed a truce- mój ojciec walczył w partyzantce my father was a guer(r)illa (fighter)- walczyła ze złodziejem she struggled with a thief- bracia walczyli o piłkę the brothers fought over a ball- walczył, żeby się uwolnić he struggled to free himself2. (przeciwstawiać się) to oppose vt (z kimś/czymś sb/sth); (rywalizować) to compete, to contend (o coś for sth)- robotnicy walczący z systemem/kierownictwem fabryki workers opposing the regime/the management of a factory- walczyli (między sobą) o władzę/o klientów they competed (with each other) for power/to win customers- walczące strony/partie nie przebierały w środkach the contending a. competing sides/parties were unscrupulous- walczyć na boisku/w finale/w wyścigach to compete on a pitch/in the final/in a race- walczyć na ringu to fight in the ring- walczyć o pierwsze miejsce/tytuł mistrza/złoty medal to compete for the first place/a championship/a gold medal- dwie drużyny walczące ze sobą w turnieju two teams competing against each other in a tournament4. (zmagać się) to struggle; to wrestle przen. (z czymś with sth); to battle (z czymś against sth)- walczyć z trudnościami/problemami/przeciwnościami to struggle a. grapple with difficulties/problems/against adversities- walczyć z chorobą to battle against an illness- walczyć ze snem a. z sennością to struggle to remain awake- walczyć ze śmiercią to be near to death, to be on the verge of death- przez lata walczyła z depresją she wrestled with depression for years5. (zabiegać) to stand up (o coś for sth); to struggle (o kogoś/coś for sb/sth)- walczyć o swoje prawa/prawa człowieka to stand up for one’s rights/human rights- narody walczące o pokój/demokrację nations struggling for peace/democracy- supermarkety muszą walczyć o klientów supermarkets have to compete for customers6. (mocować się) to wrestle, to struggle (z czymś with sth)- walczyć z zamkiem błyskawicznym to wrestle with a zip- walczyć z nieporęcznym kufrem to struggle with an unwieldy trunk■ ciekawość walczy w nim (o lepsze) z obawą curiosity and fear are competing to get the better of him- walczyć z wiatrakami to tilt at windmillsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walcz|yć
-
7 zwyk|ły
Ⅰ adj. grad. (pospolity) [ubiór, zachowanie] normal, usual; [rozmowa, życie] everyday- zwykłe, proste potrawy simple, basic dishes- zwykły, sobotni poranek an ordinary Saturday morningⅡ adj. 1. (zgodny z normą, zwyczajem) zwykły tryb postępowania the usual procedure- zwykła kolej rzeczy the normal course of events- będę o zwykłej porze I’ll be there at the usual time2. (przeciętny) [urzędnik, pracownik] ordinary- zwykły człowiek the ordinary man3. (oczywisty) simple, sheer- zwykły przypadek sheer coincidence- zajrzał tam przez zwykłą ciekawość he took a look out of sheer curiosityⅢ najzwyklejszy adj. superl. the most commonThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwyk|ły
См. также в других словарях:
ciekawość — ż V, DCMs. ciekawośćści, blm «skłonność, dążność do poznania czegoś, chęć dowiedzenia się czegoś, interesowanie się czymś; zaciekawienie, zainteresowanie» Zachłanna, natarczywa, niezdrowa ciekawość. Ciekawość poznawania ludzi, świata. Rozbudzić,… … Słownik języka polskiego
puszka — ż III, CMs. puszkaszce; lm D. puszkaszek 1. «opakowanie jednostkowe, najczęściej blaszane, nie przystosowane do wielokrotnego otwierania, zwykle w kształcie walca lub prostopadłościanu, umożliwiające trwałe i hermetyczne zamknięcie zawartości;… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
pożreć — dk XI, pożrećżrę, pożrećżresz, pożrećżryj, pożrećżarł, pożrećżarty pożerać ndk I, pożrećam, pożrećasz, pożrećają, pożrećaj, pożrećał, pożrećany «o zwierzętach, także pogardliwie lub żartobliwie o ludziach: zjeść coś łapczywie» Pies pożarł swoją… … Słownik języka polskiego
pusty — puści 1. «niczym nie napełniony, nic nie zawierający; przez nikogo nie zajęty, nie zaludniony; bezludny, opustoszały» Puste pudełka, szklanki. Pusty żołądek. Pusty dom, wagon. Ulice prawie puste. Puste miejsce. Pusty teren. ∆ muz. Pusta struna,… … Słownik języka polskiego
nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
przeć — I ndk XI, prę, przesz, przyj, parł, party 1. «wywierać nacisk, ucisk na coś; napierać na coś, cisnąć, pchać, tłoczyć; posuwać się gwałtownie, siłą naprzód, wznosić się forsownie w górę» Tłum parł naprzód. Parł ostrogami konia. Ciecz zawarta w… … Słownik języka polskiego
przyrodzony — «dany przez naturę, przyrodę; wrodzony, naturalny» Przyrodzona człowiekowi ciekawość … Słownik języka polskiego
